niedziela, 1 lipca 2012

Studia w Japonii


Sorry bardzo za tak długą nieobecność na blogu, ale miałem obronę magisterki ;) sami wiecie...przygotowania, pytania, przerobić materiał, obronić się itp i dopiero wtedy człowiek ma trochę czasu dla siebie. Szczęśliwie udało mi się zostać magistrem parę dni temu ;) także dzisiejszy post, refleksyjnie, chciałbym poświęcić tematyce studiów w Kraju kwitnącej wiśni, więc zapraszam do czytania i komentowania.


Uniwersytet Tokijski (jap. 東京大学 Tōkyō-daigaku, w skrócie Tōdai) - jedna z czołowych uczelni w Japonii. Posiada 10 wydziałów, na których kształci się 30 tys. studentów, w tym ok. 2 tys. z zagranicy. W 2009 r. w światowym rankingu szkół wyższych, był jednym z najbardziej prestiżowych uniwersytetów w Japonii, najlepszym w Azji i trzecim na świecie. Kiedy w połowie XIX w. Japonia została zmuszona do otwarcia na świat zewnętrzny i dokonania gruntownej przebudowy kraju (restauracja Meiji), poznanie cywilizacji Zachodu, w tym języków, stało się koniecznością. W 1855 r. shogunat stworzył Urząd ds. Nauk Zachodnich, który zajmował się tłumaczeniem dokumentów i teksów urzędowych. Później stał się też szkołą językową. W 1868 r. nadano mu nazwę Kaisei-gakkō, czyli Szkoła Tworzenia. W okresie Edo studiowano historiografię, językoznawstwo, ale przede wszystkim medycynę zachodnią. Była to jedna z ważniejszych dziedzin, dlatego w 1861 r. otworzono Akademię Medycyny Zachodniej, którą później zmieniono na Akademię Medycyny. Z połączenia tych dwóch szkół powstał w 1877 r. Uniwersytet Tokijski. W 1886 r. zmieniono jego nazwę na Uniwersytet Cesarski (Teikoku-daigaku), a w 1887 na Tokijski Uniwersytet Cesarski (Tōkyō-teikoku-daigaku). W 1947 r. przywrócono pierwotną nazwę. W chwili utworzenia był jedynym nowoczesnym uniwersytetem w Japonii (wzorowano go na europejskich szkołach). Miał tylko cztery wydziały, lecz wraz z szybko rosnącą liczbą studentów, otworzono kolejne. Przez początkowy okres swojego istnienia, cieszył się szczególnym względem cesarza, który osobiście brał udział w ceremoniach wręczania dyplomów, a najlepsi studenci otrzymywali pamiątkowe zegarki. W 1949 r. w skład uniwersytetu weszła Pierwsza Szkoła Wyższa (dzisiaj kampus Komaba) i Tokijska Szkoła Wyższa, która dziś uczy studentów pierwszego i drugiego roku. Studenci trzeciego roku studiują w głównym kampusie, Hongo. Bardzo niespokojnym okresem były lata 1968–1969, kiedy to fala gwałtownych protestów i strajków ogarnęła większość uczelni w kraju. Do największych doszło na Uniwersytecie Tokijskim. Przyczyny tych buntów były różne, studenci chcieli mieć większy wpływ w zarządzaniu szkołami, zarzucali władzy korupcję. Jednak głównym powodem zamieszek był konflikt, który wybuchł wokół systemu nauczania na Wydziale Medycznym w kwietniu 1968 r. Niedługo potem studenci rozpoczęli okupację kampusów, wznosili barykady na korytarzach i w aulach, odwołano wszystkie zajęcia. Ponieważ spór narastał, a studenci nie chcieli ustąpić, 18 stycznia 1969 r. policja przypuściła szturm. Wiele osób ucierpiało, gdyż studenci postanowili się bronić przy pomocy kamieni i koktajli Mołotowa. Strajki ostatecznie zakończyły się wiosną tego samego roku. Straty wyniosły blisko 400 tys. dolarów. Po tych wydarzeniach wprowadzono surowe prawa, które miały zapobiec w przyszłości takim wystąpieniom. Obecnie uniwersytet posiada 10 wydziałów:
  • Prawa
  • Medycyny
  • Politechniczny
  • Humanistyczny
  • Nauk Ścisłych
  • Ekonomiczny
  • Rolniczy
  • Pedagogiczny
  • Farmaceutyczny
  • Edukacji Ogólnej
Proces rekrutacji jest jednym z najbardziej wymagających na świecie, w szczególności dla gaijin (外人) - obcokrajowców, nazywanymi potem ryugakusei - obcych uczniów/studentów. Oprócz egzaminów wstępnych, gaijin musi zdać jeszcze egzamin z podstaw znajomości języka japońskiego oraz z 'wiedzy ogólnej'. Obowiązuje również zasada, iż po pisemnej rezygnacji ze studiowania na Uniwerystecie Tokijskim, nie istnieje możliwość ponownej kontynuacji nauki na nim. Te surowe zasady, wyjątkowo wysoki poziom nauczania oraz historyczny prestiż sprawiają, że Uniwersytet Tokijski należy do ścisłej czołówki najlepszych uczelni świata. Symbolem uniwersytetu jest liść miłorzębu dwuklapowego, którego drzewa rosną na terenie najważniejszego z kampusów, Hongo. Nieformalnymi symbolami szkoły są dwie charakterystyczne budowle. Pierwszą jest Akamon (jap. 赤門 Czerwona Brama), czyli główne wejście do kampusu Hongo, oraz położony w jego centrum budynek audytorium (Yasuda Kōdō). Czerwona Brama powstała w 1827 r. i jest jedynym tego typu zachowanym obiektem, ważnym zabytkiem kultury. W okresie Edo, wznosili je przed rodowymi posiadłościami, przyszli mężowie dam z rodu shogunów Tokugawa. Studenci, którzy ukończą ten prestiżowy uniwersytet stają się przyszłą elitą. Wśród jego absolwentów jest wielu wybitnych naukowców, filozofów, pisarzy oraz polityków. Na uczelni studiowała także księżna Masako i jej ojciec Hisashi Owada, który jest prezesem Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości. Na uniwersytecie kształcili się także późniejsi laureaci Nagrody Nobla:
Fizycy:
  • Leo Esaki
  • Masatoshi Koshiba
  • Yōichirō Nambu
Pisarze:
  • Yasunari Kawabata
  • Kenzaburō Ōe

Uniwersytet Tohoku (jap. 東北大学 Tōhoku Daigaku) - jeden z prestiżowych, państwowych uniwersytetów w Japonii, z siedzibą w mieście Sendai, w prefekturze Miyagi (region Tōhoku). Posiada 10 wydziałów. W 2003 na uniwersytecie studiowało około 15 tys. studentów.
Uniwersytet został założony w 1907 pod nazwą "Cesarski Uniwersytet Tohoku" (東北帝國大學 Tōhoku Teikoku Daigaku). Na początku posiadał trzy wydziały: rolnictwa, nauk ścisłych i medycyny. W latach 1919 został rozszerzony o wydział inżynierii, a w 1922 - literatury. W 1918 wydział rolnictwa został wyłączony, aby stworzyć odrębny Uniwersytet Hokkaido. Po II wojnie światowej (w 1947) uniwersytet przyjął obecną nazwę i został na nowo rozszerzony o wydział rolnictwa. Ponadto w 1949 stary Wydział Prawa i Literatury został podzielony na wydziały: Prawa, Literatury i Ekonomii.
Kolejne wydziały były dodawane w następującej kolejności: Pedagogiczny w 1949, Stomatologii w 1965, Farmacji w 1972. Od kwietnia 2004 Uniwersytet Tohoku jest państwową korporacją uniwersytecką.


Uniwersytet Kioto (jap. 京都大学 Kyōto daigaku) lub w skrócie Kyodai (jap. 京大 Kyōdai) – jeden z najważniejszych japońskich uniwersytetów państwowych, znajdujący się w Kioto. Jest to drugi najstarszy uniwersytet w Japonii oraz jeden z dawnych uniwersytetów cesarskich. Na uniwersytecie uczy się ok. 22 tys. studentów na studiach licencjackich i magisterskich. Poprzednikiem Uniwersytetu Kioto była Szkoła Chemiczna (jap. 舎密局 Seimikyoku) założona w Osace w 1869, w której wykładano również fizykę (jap. 舎密 jest transkrypcją holenderskiego słowa chemie). Następnie w 1886 w miejsce Szkoły Chemicznej powstała Trzecia Szkoła Wyższa (jap. 第三髙等學校 Daisan-kōtō-gakkō), która w tym samym roku przeniosła się do obecnego kampusu uniwersyteckiego. Cesarski Uniwersytet Kioto (jap. 京都帝國大學 Kyōto-teikoku-daigaku), jako część systemu uniwersytetów cesarskich, powołany został 18 czerwca 1897 i umieszczony w budynkach Trzeciej Szkoły Wyższej. Szkoła wyższa przeniosła się na teren po drugiej stronie ulicy, gdzie południowy kampus Yoshida pozostaje do dziś. W roku założenia uniwersytetu powołano wydział nauk ścisłych i technicznych. Wydziały prawa i medycyny zostały założone w 1899, zaś wydział literatury w 1906, co rozszerzyło zakres działalności uczelni poza nauki ścisłe i przyrodnicze. Po II wojnie światowej obecny Uniwersytet Kioto powstał z połączenia uniwersytetu cesarskiego i Trzeciej Szkoły Wyższej, która przejęła wykładanie nauk wyzwolonych jako Wydział Nauk Wyzwolonych (jap. 教養部 Kyōyōbu). Wydział został rozwiązany w związku z powołaniem Wydziału Zintegrowanych Studiów Humanistycznych (jap. 総合人間学部 Sōgō-ningen-gakubu) w 1992. Uniwersytet Kioto od 2004 jest narodową korporacją uniwersytecką zgodnie z prawem stosującym się do wszystkich uniwersytetów narodowych. Pomimo tej zmiany, która zwiększyła niezależność finansową i autonomię, Uniwersytet Kioto jest nadal częściowo kontrolowany przez japońskie Ministerstwo Edukacji (jap. 文部科学省 Monbu-kagaku-shō) (pełna nazwa: Ministerstwo Edukacji, Kultury, Sportu, Nauki i Technologii).

Brak komentarzy :

Prześlij komentarz