piątek, 17 maja 2013

To Aru Majutsu no Index - Mahochrześcijaństwo i Esperzy w walce o Academic City



Witajcie w Krainie, gdzie magia przeplata się z chrześcijaństwem różnych odłamów a Esperzy ( istoty posiadające zdolności parapsychiczne ) są na porządku dziennym i stanowią 80 % całej populacji studentów Miasta Akademickiego. 

Toaru Majutsu no Index (とある魔術の禁書目録(インデックス) to japońska light novel(LN) autorstwa Kazuma Kamachi (鎌池 和馬). Ilustrowana przez Kiyotaka Haimura (灰村 キヨタカ). Serię publikuje wydawnictwo ASCII Media Works pod marką Dengeki Bunko. Seria posiada na chwilę obecną 29 tomów, które opowiadają główną oś fabularną oraz 10 tomów przedstawiających historie poboczne. Na podstawie serii LN powstały dwa sezony anime. Spora popularność Misaki Mikoto, jednej z bohaterek utworu, przyczyniła się do powstania spin-offu zatytułowanego A Certain Scientific Railgun (とある科学の超電磁砲(レールガン)), który doczekał się własnej adaptacji anime. Historia Toaru Majutsu no Index jest osadzona w Mieście Akademickim. To zaawansowane technologicznie miasto nauki położone na zachód od Tokio, gdzie prowadzone są badania nad psionikami, studentami, którzy dzięki nauce i technologii nabyli nadnaturalne zdolności. W świecie nadnaturalnych zdolności możliwych dzięki potędze nauki, istnieje ukryty świat magii i okultyzmu powiązany z instytucjami religijnymi na całym globie. Kamijou Touma jest pechowym chłopakiem i jednym z wielu studentów Miasta Akademickiego. Posiada tajemniczą moc w prawej dłoni znaną jako „Łamacz Iluzji”. Pozwala mu on negować wszystkie nadnaturalne moce, zarówno pochodzenia magicznego jak i psionicznego. Pewnego dnia poznał na swoim balkonie dziewczynę o imieniu Index, zakonnicę z organizacji Neccesarius, tajnego wydziału Kościoła Anglikańskiego. Do jej umysłu wszczepiono Index Librorum Prohibitorum, zbiór 103 000 grymuarów, magicznych ksiąg usuniętych z obiegu przez Kościół. Przypadkowe spotkanie prowadzi do poznania kolejnych tajemniczych osobistości ze świata magii i nauki. Nadzwyczajna umiejętność Toumy stawia go w centrum konfliktów magów i psioników z Miasta Akademickiego. Robiąc wszystko, aby wspomóc oraz chronić swoich przyjaciół Touma odkrywa z czasem, że ludzie go otaczający nie są tacy jacy wydają się z pozoru i ściąga na siebie uwagę magów, a także psioników chcących poznać sekrety Miasta Akademickiego i Index


Otrzymane Nagrody:



Kono Light Novel ga Sugoi! (このライトノベルがすごい!) 2009
 
Czwarte miejsce w kategorii "Najlepsza seria", Kazuma Kamachi
Trzecie miejsce w kategorii "Najlepsza postać męska", Kamijou Touma
Pierwsze miejsce w kategorii "Najlepsza postać kobieca", Misaka Mikoto
Trzecie miejsce w katagorii "Najlepsza postać", Kamijou Touma
Szóste miejsce w kategorii "Najlepsza postać", Misaka Mikoto
 Kono Light Novel ga Sugoi! (このライトノベルがすごい!) 2010

  Dziewiąte miejsce w kategorii "Najlepsza seria", Kazuma Kamachi
Kono Light Novel ga Sugoi! (このライトノベルがすごい!) 2011
 
Pierwsze miejsce w kategorii "Najlepsza seria", Kazuma Kamachi
Pierwsze miejsce w kategorii "Najlepszy Ilustrator", Kiyotaka Haimura
Pierwsze miejsce w kategorii "Najlepsza postać męska", Kamijou Touma
Drugie miejsce w kategorii "Najlepsza postać męska", Accelerator
Pierwsze miejsce w kategorii "Najlepsza postać kobieca", Misaka Mikoto
Trzecie miejsce w kategorii "Najlepsza postać kobieca", Index 
Siódme miejsce w kategorii "Najlepsza postać kobieca", Itsuwa
Pierwsze miejsce w kategorii "Najlepsza postać", Kamijou Touma
Drugie miejsce w kategorii "Najlepsza postać", Misaka Mikoto
Trzecie miejsce w kategorii "Najlepsza postać", Accelerator
Kono Light Novel ga Sugoi! (このライトノベルがすごい!) 2012
 
Drugie miejsce w kategorii "Najlepsza seria", Kazuma Kamachi
Drugie miejsce w kategroii "Najlepszy ilustrator", Kiyotaka Haimura
Drugie miejsce w kategorii "Najlepsza postać męska", Kamijou Touma
Czwarte miejsce w kategorii "Najlepsza postać męska", Accelerator
Pierwsze miejsce w kategorii "Najlepsza postać kobieca", Misaka Mikoto


Seria naprawdę oryginalna, połączenie motywów chrześcijańskich, magicznych i parapsychicznych to odważny krok.  Momentami jednak miałem wrażenie, że się gubię w pewnych miejscach ( może dlatego, źe był to taki wybuchowy mix ) ale nie zatarło to dobrego wrażenia po seansie. Kreska ładna, nie za skomplikowana, odzwierciedla to co ma odzwierciedlać, widać, że jedna z nowszych ;). Postacie zapadają w pamięć, nie są szablonowe ani sztampowe, zawsze mają swój wkład w fabułę, do tego są niepowtarzalne zarówno pod względem cech psychicznych jak i fizycznych, po prostu bez nich lub z postaciami o odmiennych charakterach - urok tego anime stracił by mocno na wartości. Muzyka przede wszystkim pod szyldem techno - clubbingu, ale w dobrym tego słowa znaczeniu. Pojawiły się też oczywiście wolniejsze kawałki (endingi), ale również z dużą pretensją do techno. Polecam przede wszystkim miłośnikom oryginalnych rozwiązań, ciekawych połączeń motywowych i fabularnych oraz fanom dobrego szkolnego (akurat w tym przypadku akademickiego ;)) humoru. Serię wspominam bardzo dobrze ( a szczególnie postać - Acceleratora) i fajnie mi się ją oglądało, przede wszystkim nie nudziła a jedynie mogła wprowadzać miejscami w lekkie zakłopotanie...ale tak to było jak najbardziej ok. Z góry przepraszam, że tym razem nie robię dokładnego opisu postaci, postaram się to nadrobić w najbliższych dniach. Także do następnego przeczytania - NO BUTTS!!! - powiedziała Misaka Misaka ;).








sobota, 11 maja 2013

Furi Kuri (FLCL) - surrealistyczna fantazja z inwazją kosmitów w tle




Prezentuje wam dzisiaj - Furi Kuri (w skrócie FLCL) jeden z klasyków anime, historia o przeciętnym zjadaczu ryżu, który pewnego razu trafia (dosłownie, a właściwie to na jej żółty skuter) na piękną dziewoje z zespołem ADHD, która lubi tłuc wszystko i wszystkich swoją gitarą elektryczną. Tyle tytułem wstępu - zapraszam do dalszej części recenzji tego pozytywnie zakręconego anime ;).

FLCL (jap. フリクリ Furi Kuri) – sześcioodcinkowe anime stworzone przez Gainax. Furi kuri to anime przepełnione sarkastycznym humorem, krytykującym całą pop-kulturę, poczynając od Miasteczka South Park, poprzez Neon Genesis Evangelion i gry komputerowe, do muzyki włącznie. Głównym bohaterem serii jest dwunastoletni chłopiec, Naota, który stara się szybko dorosnąć. Innymi osobami występującymi w Furi kuri są: Mamimi – ex-dziewczyna brata Naoty, który wyjechał do USA grać w baseball; Haruko – różowowłosa dziewczyna, twierdząca że jest kosmitą, posiadaczka vespy i leworęcznej gitary basowej.

 Opis postaci:


Naota Nandaba (ナンダバ · ナオ た Nandaba Naota) Seiyu: Izumi Kasagi (Japanese) - lat 12, główny bohater serii, Jego nazwa pochodzi od japońskiego słowa "uczciwość". Wiemy o nim, że ma "odpowiedni rodzaj głowy", aby stosować ją jako kanał NO. Obsesyjnie chce uchodzić za dojrzałego i nonszalanckiego. Uwielbia swojego starszego brata Tasuku, który jest dla niego wzorem. Podkochuje się zarówno w Mamimi i Haruko.


Mamimi Samejima (サメジマ・マミ美 Samejima Mamimi) Seiyu: Izumi Kasagi (Japanese) Wagarowiczka i była dziewczyna Tasuku. Samotna, przygnębiona, nałogowa palaczka i piromanka. Interesuje się fotografią. Adoptowała kilka zwierząt i nazwała je wszystkie "Ta-kun" (タッ くん Takkun) stały się one tymczasowym zastępstwem na czas nieobecności brata Naoty, w tym i zastępstwem samym w sobie za samego Naote. Naota podkochuje się w niej, ale jego próby mające sprawić, aby Mamimi zaczęła traktować go poważnie (pójście na randkę, udawanie przed nią bohatera, pocałunek) zawsze kończą się totalnym fiaskiem. Mamimi w końcu zaakceptowała Naotę jako jedyną w swoim rodzaju, wyjątkową osobę, a nie jako drugiego Tasuku, ale nie może odwzajemnić jego uczuć. Na koniec serii opuści miasto aby zostać profesjonalną fotografką. 


Haruko Haruhara (ハルハラ・ハル子 Haruhara Haruko) Seiyu: Mayumi Shintani (Japanese) Najnowszy mieszkanie Mabase, pozaziemski śledczy z Galaktycznego Bractwa Policji Kosmicznej. Zostaje pokojówką w domu Nandabów, w między czasie pracując nad znalezieniem Atomska najpotężniejszego kosmicznego pirata w galaktyce. Używa swojej gitary (chain-guntar), aby stworzyć portal N.O. w głowie Naoty, przez który okresowo pojawiają się różne przedmioty w tym m.in roboty Medical Mechanica, gitary Naoty i Atomska (odpowiednio 1967 Gibson Flying V i 1961 Gibson EB-0) i różne inne rzeczy. Amarao twierdzi w 4 i 6 odcinku, że prawdziwe imię Haruko to "Raharu Haruha" (ハルハ · ラハル Haruha Raharu).
 
 

Canti (カンチ Kanchi) - Pierwszy robot, który wyszedł z głowy Naoty. Został stworzony przez Medical Mechanica i był przez nich używany do schwytania Atomska. Ujawniono później, że Atomsk może objawiać się poprzez Cantiego z Naotą jako katalizatorem.
 
 
Eri Ninamori (ニナモリ・エリ Ninamori Eri) Seiyu: Mika Itō (Japanese) - Córka burmistrza Mabase i przewodnicząca szóstej klasy do której uczęszcza Naota. Ninamori ma skomplikowany charakter -  podobnie jak Naota ma obsesję na punkcie zachowywania się jak dorosła, ale często traci zimną krew, kiedy jest zła lub podekscytowana. Ninamori ukrywa swoją frustrację związaną z sex skandalem ojca i manipuluje wyborami do szkolnej sztuki tak, że dostaje ona główną rolę podczas gdy Naota dostaje główną rolę męską, dając mu w ten sposób do zrozumienia, że się w nim zakochała.
 
 
Kamon Nandaba (ナンダバ・カモン Nandaba Kamon) Seiyu: Suzuki Matsuo (Japanese) - Niedoszły wydawca i ojciec Naoty. W przeciwieństwie do swojego syna, jest on wyraźnie rozrywkową postacią i robi to, co mu się podoba. Naota często strofuje ojca, że nie zachowuje się jak dorosły.
 
 

Shigekuni Nandaba (ナンダバ・シゲクニ Nandaba Shigekuni) Seiyu: Hiroshi Ito (Japanese) - Dziadek Naoty, emerytowany piekarz i obecny menadżer byłej baseballowej drużyny Tasuku. Nie lubi Mamimi.
 
 
Amarao (アマラオ) Seiyu: Kōichi Ōkura (Japanese) - Agent specjalny Biura Międzygwiezdnej Imigracji. Najwyraźniej ma jakąś przeszłość z Haruko i twierdzi, że wie, kim lub czym ona tak naprawdę jest. Dzieciństwo Amarao wydaje się byś lustrzanym odbiciem Naoty. Nosi on fałszywe brwi zrobione z nori by powstrzymać Haruko od używania jego głowy jako portalu.
 
 
Kitsurubami (キツルバミ) Seiya: Chiemi Chiba (Japanese) - Agentka komandora Amarao, zdrowa, młoda kobieta z wyglądu przypominająca "Ganguro", wiecznie martwiąca się o brwi szefa. Generalnie brzydzi się go a zwłaszcza przez jego częste, końskie zaloty wobec niej. Kitsurubami bardzo łatwo podnieca się manifestacjami mocy wydobywającymi się z głowy Naoty, które przyprawiają ją o nieustanny krwotok z nosa. Można by powiedzieć, że tylko ją z całej serii można uznać za naprawdę dojrzałą osobę.
 
 
Tasuku Nandaba (ナンダバ・タスク Nandaba Tasuku) - Brat Naoty mieszkający w Stanach Zjednoczonych, gracz średniej ligi Baseballowej. Przez całe anime jest niewidoczną postacią z wyjątkiem jednej retrospekcji, gdy pokazane jest zdjęcie Tasuku i jego "amerykańskiej dziewczyny", gdzie widać tylko dolną połowę jego twarzy.
 
 
Atomsk (アトムスク Atomusuku) - Najpotężniejszy kosmiczny pirat w galaktyce, znany również jako "Król Piratów" (海贼王 Kaizoku-o). Enigmatyczna postać, wszystko co wiadomo o nim na pewno to jest to, że może on manifestować całe galaktyki przez swoje ciało za pomocą mocy NO, którą pragnie Haruko. Przybiera postać ogromnego Feniksa. Amarao jest błędnie przekonany, iż jest on kochankiem Haruko i wyobrażał go sobie w bardziej humanoidalnej formie.
 
Generalnie serię polecam, chociaż jest momentami strasznie absurdalna i surrealistyczna, ma to też swój urok, bo dzięki temu jednocześnie jest śmieszna i pełna ciekawych sytuacji. Kreska dosyć prosta, ale nie totalnie kwadratowa i pozbawiona uroku, właściwie to dzięki takiej a nie innej kresce seria ma dodatkowy atut ;). Fabuła (o ile taka w ogóle tam istnieje) jest zakręcona, pokręcona i zawirowana jak stąd do końca świata - innymi słowy - nie ogarniesz wszystkiego tak jakbyś chciał, gubić wątku się nie gubi, ale poprzez liczne wstawi i dopełniacze totalnie odbiegające od głównej fabuły albo o wartości mało istotnej są mixowane po 1000 razy wymieszane ze wszystkim czym tylko się da (taki zakręcony misz-masz wszystkich wątków). Szczerze przyznam, że z tak oryginalną produkcją spotkałem się pierwszy raz, i na pewno jeszcze nie raz do niej powrócę. Muzyka - charakterystyczny rockowy ending, który został zakwalifikowany do listy najlepszych openingów i endingów anime wszech czasów (więc co tu dużo mówić - ściągniecie obowiązkowe !!). Podsumowując FLCL - Tylko dla miłośników oryginalnych gatunków i mieszanek komediowo - kosmicznych. Reszta może sobie spokojnie darować seans, bo i tak nie zrozumie, o co w tym biega i o co kamąą ;).
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 
 


Kuroshitsuji - Czarny Kamerdyner z piekła rodem


Opowieści detektywistyczne rodem z XIX-wiecznej Anglii, okraszone diabelskimi akcentami oraz postaciami - jeżeli jesteś fanem takich klimatów - zachęcam do przeczytania poniższego artykułu ;) (UWAGA !! - mogą pojawić się SPOILERY...a raczej pojawią się na pewno ;) plus przestrzegam co wrażliwszych o lekkich wątkach YAOI).

Kuroshitsuji (jap. 黒執事 Kuroshitsuji) – manga, znana również pod tytułem Black Butler, czyli „Czarny Lokaj”, której autorką jest Yana Toboso. Swoją premierę miała 16 września 2006 roku, a w październiku dwa lata później pojawiła się adaptacja filmowa – anime – poprowadzona przez Shinohara Toshiya w liczbie 24 odcinków pod tym samym tytułem. Od lipca do maja 2010 roku emitowana była druga seria tego anime na japońskich stacjach telewizyjnych: MBC i TBS. Od roku 2011 roku manga jest wydawana przez polskie wydawnictwo mangowe Waneko z podtytułem Mroczny kamerdyner. Na podstawie mangi powstało też 7 odcinków specjalnych.

SERIA PIERWSZA

Akcja toczy się w Anglii w czasach wiktoriańskich (dokł. w 1888 roku). W londyńskiej posiadłości Phantomhive pracuje dość niezwykły lokaj imieniem Sebastian. Jego panem, a zarazem głową znakomitego rodu Phantomhive i właścicielem popularnej firmy zabawkarskiej i cukierniczej, jest dwunastoletni Ciel – cyniczny i niezwykle dojrzały jak na swój wiek chłopiec. Po stracie rodziców zawiera pakt, na mocy którego jego dusza zostaje sprzedana w zamian za służbę demona. Robi wszystko, aby poznać zabójców rodziców. W anime próbuje zabić go własna ciotka Madame Red, gdyż kochała jego ojca, który jednak wybrał jej siostrę. W ostatnim momencie się waha i zabiją ją Grell Sutcliffe. Pod koniec serii zdradza go Lau (wytwarza nowe narkotyki w sprzedaje je w papierkach z cukierków firmy Phantomhive). Zostaje on zaatakowany przez Sebastiana i Ciela podczas ucieczki z Londynu, a następnie Sebastian zatapia jego łódź. Anioł Angela stara się oczyścić hrabiego nasyłając na niego zmienioną wizję śmierci jego rodziców. Ale Ciel nie ulega słowom rodziców o braku nienawiści i wyzwala się ze snu sprowadzonego przez Angelę. Przechodzi chwilę załamania podczas podróży do Paryża, gdyż odkrywa że sam może decydować o swoim życiu, co oznacza że pakt nie jest mu potrzebny. W tym momencie opuszcza go Sebastian i hrabia w obcym kraju jest zdany tylko na siebie, co okazuje się bardzo trudne dla 13-latka. Ukrywając się pod pokładem statku wraca do Londynu, gdzie dowiaduje się, że niedługo zginie. Jego posiadłość płonie, służba ucieka, a diabelny pies niszczy i podpala Londyn. Hrabia poświęca wszystko i rusza na spotkanie z królową. Jednak okazuje się że królowa podpisała pakt z aniołem i już nie żyje. O jej śmierć oskarżają Ciela i zostaje postrzelony. Ostatkiem sił wzywa Sebastiana, który go ratuje i zabiera na ostateczną walkę z Angelą. Na końcu serii Sebastian zabiera go na wyspę, aby odebrać mu życie. Ciel prosi o brutalną i bolesną śmierć. Sebastian nie mógł pożreć duszy Ciela, gdyż anioł odciął mu rękę ze znakiem paktu i ten został zerwany.

SERIA DRUGA

Odcinek 1
Minęło 15 miesięcy od czasu, kiedy to Sebastian zabrał Ciela na wyspę demonów, aby wyssać z niego duszę. Życie toczy się dalej. W posiadłości Aloisa Trancy, spadkobiercy wielkiego rodu, zatrudniony jest lokaj o imieniu Claude. Jest on demonem. Do posiadłości księcia przybywa jego wuj, ksiądz i wicehrabia Druitt – aby potwierdzić tożsamość dziedzica. Chłopiec jest bardzo miły i gościnny, opowiada swoją smutną historię, jak to porwany przed laty został uwięziony na jakiejś wsi i traktowany jako niewolnik. Podczas zamieszek ucieka i znajduje martwego chłopca, którego traktował tam jak brata. Po tym wydarzeniu odnajduje go ojciec, który krótko po tym ginie. Goście są oczarowani i wzruszeni losem biednego dziecka. Jednak książę naprawdę jest strasznym dzieckiem, znęca się nad swoją słuzbą, zmienia wystrój dworu tylko po to, aby oszukać wuja. Pewnego wieczoru do drzwi rezydencji puka nieznajomy proszący o gościnę w deszczową noc. Okazuje się nim być Sebastian ukrywający Ciela w walizce. Alois jest zafascynowany podróżnikiem i prosi go o pokazanie zawartości walizki. Sebastian zgadza się na to, lecz w zamian najpierw ma mu pokazać jego piwnicę. Znajduje tam New Moon drop, której Sebastian bardzo potrzebował. Lokaj Aloisa szybko demaskuje mężczyznę. Po walce obu demonów Sebastian ucieka.

Odcinek 2
Ciel jest na otwarciu tamy. Jako dziedzic musi pokazywać się na takich przyjęciach, co bardzo go drażni. Elizabeth płaczem wymusza wyruszenie w podróż w poszukiwaniu legendarnego białego jelenia, który podobno przynosi szczęście temu, kto go ujrzy. Młodzi kłócą się, a Sebastian musi popisać się przyrządzaniem potraw na pikniku. Podczas tej wycieczki Lau urządza zakłady czy Ciel i Elizabeth zerwą zaręczyny. Poszukiwania przeciągają się; Elizabeth jest znudzona, ale nie chce ich przerywać, ponieważ pragnie uszczęśliwić Ciela. Młody hrabia proponuje, aby wynająć ludzi do odszukania jelenia. Elizabeth rozpłakuje się, nazywa go idiotą i ucieka. Zaczyna się wielka ulewa. Woda w rzece przybiera na sle. Okazuje się, Elizabeth jest w łodzi na rzece. Ciel postanawia ją ratować, a Sebastianowi nakazuje powstrzymać powódź. Gdy hrabia dociera do dziewczyny, lokaj niszczy tamę, co powoduje porwanie pary przez nurt rzeki, jednak zostają oni uratowani przez Sebastiana. Hrabia żąda od lokaja wytłumaczenia się, a ten odpowiada, że wykonał jego rozkaz: zmienił bieg rzeki, przez co już nigdy nie nastąpi tu powódź. Ponadto legendarny jeleń zostaje odnaleziony; okazuje się, że jest to geoglif, który został odkryty przez działania Sebastiana.

Odcinek 3
W mieście mają miejsca samospalenia ciał. Ginie młoda kobieta, a trop prowadzi do zakładu fotograficznego, który wykonywał zdjęcia wszystkim przed śmiercią. Obłąkana żądzą miłości żona fotografa zabija niekochanego męża, a uciekając cudownym aparatem robi zdjęcia wszystkim napotkanym ludziom, co ich zabija. Ciel chce złapać ją żywą, aby dowiedzieć się, skąd dostała aparat. Sebastian nasyła na nią Grella, któremu ogień z aparatu nie robi krzywdy. Kobieta jednak ginie podczas samospalenia i nie dowiadujemy się, kto ani po co dał jej ten aparat. Sebastian dowiaduje się, że inną rodziną służącą królowej jest rodzina hrabiego Aloisa Trancy.

Odcinek 4
Hrabia Ciel dostaje zlecenie od królowej: znaleźć porywacza małego chłopca. Wyrusza w podróż pociągiem, aby odkryć sprawcę. Sebastian goni porywacza razem z ojcem chłopca, ogłusza go i wraca do pędzącego pociągu. Okazuje się, że chłopiec jest ukryty w wagonie bagażowym, a Ciel zostaje wzięty jako zakładnik przez zbiegłego więźnia. Więzień wypuści Ciela jak tylko pociąg się zatrzyma, pociąg nie może się zatrzymać gdyż wybuchnie w nim bomba, a pociąg pędzi do przepaści na moście. Panuje epidemia cholery. Pasażerowie buntują się; ksiądz – były morderca mieczem starego Japończyka chce pokonać więźnia, chłopak zafascynowany rozkładem jazdy pociągów znajduje sposób na zmianę toru jazdy pociągu, archeolog "zna" się na rozbrajaniu bomb i wszyscy palą się do pomocy. Zbiorowy akt współpracy przerywa Sebastian słowami "ja sam to zrobię". Znajduje chłopca, uwalnia swojego pana, wyrzuca bombę z pociągu i w ostatnim momencie zatrzymuje pociąg. Na koniec leczy chorego na "cholerę" policjanta, który po prostu zjadł za dużo. Sebastian dostaje od lokaja Trancy'ego zaproszenie dla Ciela na bal.



Odcinek 5
Samotny Sebastian wybiera się do Agni i Soma, którzy rozdają biednym ludziom chleb curry. Sebastian przekazuje im, że Ciel stracił pamięć (nie pamięta niczego, co się wydarzyło w sezonie pierwszym). Następnego dnia Ciel wraz z przyjaciółmi przybywa do posiadłości Aloisa. Agni i Soma umawiają się, że nie znają Ciela. Chłopiec jest zdziwiony, że na balu nie pojawiła się Madame Red, która nigdy nie przeoczała takich okazji. Podczas zabawy pokojówka brudzi strój Ciela i musi opuścić bal. Idą do jednych z pokoi, gdzie pokojówka czyści plamę. Chwyta go za rękę i pieści twarz Ciela. Okazuje się, że pokojówką był sam Alois. Zabiera jego opaskę na oku i biegnie do piwnicy, głośno się śmiejąc. Podążając za nim Ciel czuje zawroty głowy, ma dziwne wizje - słyszy rozmowy Sebastiana i Claude, przypomina sobie niektóre rzeczy, które się wydarzyły w odcinku pierwszym. Ciel wybiega na dwór, gdzie nagle ukazuje się książę, a za nim Claude i trojaczki. Chce on Ciela i powiedział, że jeśli odmówi, to weźmie wszystkich jego przyjaciół jako zakładników. Alois rozkazuje Claude złapać go, a Ciel rozkazuje Sebastianowi bronić go za wszelką cenę.



Odcinek 6
Sebastian walczy ze sługami Aloisa i ucieka z Cielem. W międzyczasie Hannah gra na magicznym instrumencie i zmienia gości w potwory. Sebastian słyszy to i każe paniczowi zatkać uszy, aby nie słyszał muzyki. Przyjaciele chłopca walczą, a w krytycznym momencie pojawia się Sebastian i zagłusza grą na kieliszkach magiczną harmonię. Podczas tego odcinka przewijają się sceny ze śmierci Ciela: Sebastian nie odebrał mu duszy, gdyż została już wcześniej skradziona, Ciel był przechowywany w walizce do czasu aż lokaj nie zdobył jego niebieskiego pierścienia i przywrócił mu część wspomnień. Ciel nic nie pamięta, więc nie ma chęci do zemsty. Lokaje zawierają pakt, poza wiedzą swoich panów.



Odcinek 7
Ciel dostaje zaproszenie na bal od Aloisa. Na balu dochodzi do pojedynku lokajów oraz chłopców. Sebastian na początku bez problemu pokonuje resztę załogi Aloisa. Po pokonaniu trojaczków i Hannah, która okazała się być bardzo zręczna zrobili przerwę na obiad. Nagle zjawia się wicehrabia Druitt i myślał, że przyszedł na bal, który odbył się tydzień temu. Po przerwie Sebastian i Claude kontynuowali walkę. Claude użył ogromnego miecza Demon's Duel, którego wyciągnął z żołądka Hannah. Gdy chłopcy obserwują pojedynek, Alois pyta, czy nie oprowadzić Ciela po rezydencji, na co chłopiec się zgadza. Potem Claude zwabił Sebastiana w pułapkę wykonaną z demonicznych nici pająków. W rezydencji Ciel zatrzymuje się i deklaruje pojedynek między nim a Aloisem, który Alois przyjmuje z przyjemnością. Natomiast Claude zbliża Sebastiana w jego sieci i jest bliski wygranej. Lecz nagle dźwięk mieczy ich panów zatrzymuje ich pojedynek. Książę zrzuca hrabiego z balkonu i chce go przeciąć mieczem, ale ten łapie ostrze i rozcina sobie rękę. Ciel rani Aloisa, a ten błaga o litość. Od ostatecznego ciosu ratuje swojego pana Claude. Wściekły Ciel chce dobić rannego, ale zatrzymuje go Sebastian. Ciel policzkuje Claude i zostaje wyniesiony przez Sebastiana. Claude coraz bardziej pożąda duszy Ciela, gdyż ta jest wyjątkowa. Alois wymiotuje krwią i wszystko wskazuje na to, że umarł.



Odcinek 8
Ranny Alois pragnie dotrzeć do Ciela. Rozkazuje zawieźć się tam pokojówce. Podczas podróży wspomina swoje życie. Nazywa się Jim i wraz z młodszym bratem żyli w nędzy i poniżeniu po stracie rodziców. Poprzysiągł zemstę swojej wiosce. Z bratem wracają do wioski i odkrywają, że cała jest wymordowana, ginie też brat Aloisa a on sam trafia do niewoli do księcia Trancy. Jest on pedofilem i wykorzystuje chłopców. Alois zawiera pakt z Claudem, jednak jego największym marzeniem było ukaranie ludzi z wioski, który już nie żyją. Znajduje nowy cel: chce dopaść Sebastiana, który urządził tę masakrę na rozkaz byłego pana. Aby ukarać Sebastiana chce dostać Ciela, bo lokajowi bardzo na nim zależy. Powóz atakuje Grell, który przyszedł po duszę Trancy. Hannah ginie broniąc Aloisa, a Claude zabija swojego pana. Po egzekucji Hanna wydłubuje oko Alois'owi.



Odcinek 9
Claude rozmawia z pracownikami posiadłości. Otwiera pudełko Red Moon Shadow Tea - wewnątrz niego znajduje się pierścień Aloisa, w którym znajduje się jego dusza. Pyta trojaczki, czym to jest i spróbować zgadnąć pokazując swoje odpowiedzi w formie rysunków na dużym papieru i kredką. Claude następnie zamienia się w Hannah, kiedy zawsze mówi: "Umeblowanie zmienione" Claude następnie sędziuje, który z trojaczków dobrze odpowiedział. Opisuje zmianę kolorystyki mebli z ciemnego błękitu do północy niebieski, nadając mu głębszy sens w postaci Ciela Phantomhive i Aloisa Trancy duszy, wskazując, że ich dusze dzielą podobną przeszłość. Pies królowej szuka chłopca co wydłubuje oczy dzieciom. Ciel zauważa wzór pajęczej sieci, która się układa między domem Ciela i Aloisa, a także miejscami przestępstw, więc jest pewien, kto stoi za tymi makabrycznymi wybrykami. Ciel i Sebastian spacerują po Londynie, kiedy nagle zostają zaatakowani przez Shinigamów - Williama T. Spearsa i Ronalda Knoxa. Mówią, że powodem ich obecności tam jest to, że ostatnim razy Grellowi nie udało się zabrać duszy Aloisa. Sebastian prosi panicza, aby został w skrzyni, bo tam będzie bezpieczny. Kiedy Sebastian walczy ze żniwiarzami śmierci, Ciel zauważa Aloisa i biegnie za nim. W jednej z ciemnych uliczek, kiedy Alois chichocze i przeskakuje płot nie patrząc się za siebie, Ciel zostaje pomylony z Aloisem i zabrany do zakładu dla obłąkanych. Sebastian wybiera się tam i musi walczyć z Hannah, aby wejść do środka. Claude oszałamia go lekami i włącza jego duszę z duszą Aloisa. Wmawia mu że jego wrogiem jest Sebastian, który przez pakt z Luką zniszczył wioskę i zabił mu rodzinę. Ciel-Alois każe Sebastianowi "zejść mu z oczu". Claude zabiera Ciela do posiadłości Aloisa. Sebastian snuje plan na odbicie swojego pana.



Odcinek 10
Sebastian z daleka obserwuje rezydencję Aloisa. Claude namawia Ciela do zerwania kontraktu z Sebastianem, lecz Ciel zdecydowanie odmawia. Sebastian łapie Grell i wybierają się do staruszki. Opowiada historię o Luce, mówi im o rzezi, której była świadkiem - tylko ona została oszczędzona dzięki uprzejmości, bo ona uratowała przed kilkoma zbirami. W domu Aloisa Ciel rozbija lustro, bo zobaczył w nim odbicie Aloisa. Wtedy przychodzi Claude i każe Hannah posprzątać to, lecz Ciel każe zrobić to mu zamiast Hannah i idzie z nią do swojego pokoju. Panicz skarży się, że chce wrócić do swojej rezydencji. Dziwny kolor oka Hanny zwraca uwagę chłopca. Kobieta mówi mu, aby spojrzał w jej usta, który otwierają się, aby ujawnić ziejącą przepaść. Znajduje się tam oko Aloisa, które patrzyło w różne strony. Ciel nie widzi tylko oko, ale sam z punktu widzenia oka, co powoduje, że Ciel krzyczy z przerażenia i szoku, aż mdleje. Na zewnątrz Sebastian i Claude uznają, że ich "różany" kontrakt zostaje zerwany. Zaczynają walczyć, kiedy słychać Ciela wieży zegarowej otoczonej kolcami wołającego Sebastiana, że będzie się dalej wspinał, aż do samej góry. Lecz on wie, że teraz Alois przejął kontrolę nad ciałem Ciela. Alois szydzi Sebastiana z wieży zegarowej na krawędzi, krzycząc, że będzie on nieuchronnie spadać.



Odcinek 11
Hannah wyjaśnia, że ciało Ciela zostało przejęte przez Aloisa, i że Sebastian i Claude będę musieli przejść przez labirynt złożony przez Aloisa. Muszą odpowiadać na pytania. Ciel uświadamia sobie, że został przejęty i zaczyna przesiewać wspomnienia w głowie, aby zdecydować, które z nich są jego, a które są fałszywe i przez Claude wstawione. Lokaje zaczynają podróż przez labirynt i szybko zdają sobie sprawę, że odpowiedzi na pytania są zmieniane przez Aloisa (i że dał Claude przewagę). Grell przybywa w celu uwolnienia Sebastiana, bo wybrał błędną odpowiedź. Ciel zaczyna pamiętać o kilku wydarzeniach z ostatniego sezonu. Alois zauważa, że Ciel usiłuje odzyskać kontrolę nad swoim ciałem. Jako że Ciel pamięta, że jego zemsta jest kompletna, labirynt zaczyna się zmieniać, stopniowo zmieniany przez niego. Claude dociera do ostatniego pytania: czemu Claude zabił Aloisa? Claude odpowiada, że zrobił to, bo on mógłby być bardzo dobrym narzędziem do zdobycia Ciela. Alois nie chce słyszeć tej odpowiedzi i spuszcza go w dół. Alois zaczyna płakać, ale Hanna mówi, że nie musi, bo Duży Brat jest zawsze najlepszy - tak mówił Luka. To Hanna zawarła pakt z bratem Aloisa, ale oczarował ją fakt, że chłopiec dziękuje jej za pożarcie duszy i robi wszystko żeby uszczęśliwić brata (a nie się zemścić). Hannah jest bardzo przywiązana zarówno do Aloisa jak i Luki. Alois składa jej propozycję nowego kontraktu, aby byli połączeni. W ostatnim pytaniu Sebastian i Claude jednoczą się i nagle Ciel mówi, że dopóki Sebastian zjada jego duszę, jest jego lokajem, na co przytakuje "Tak, mój Panie". Mimo to, Alois znów rządzi ciałem Ciela. Lokaje ścigają się do chłopca, lecz uświadomili sobie, że jest za późno, kontrakt Hannah, Cielem, Luką i Aloisem został dokonany. Oko Ciela, dotychczas z kontraktem Sebastiana jest teraz turkusowe. Hannah oznajmiła im, że żaden z nich nie posiada ich dusz.



Odcinek 12
Sebastian, Claude i Hannah płyną łodzią do wyspy. Hannah mówi, że zarówno Sebastian i Claude będą walczyć Demon's Duel o prawo do żądania duszy Ciela, jak mówi jeden z warunków jej umowy z Aloisem. Po dotarciu na wyspę pojedynek się zaczyna. Hannah stawia miecz na suficie jaskini i na jej sygnał ręczny, Sebastian i Claude rozpoczną pojedynek. Sebastian używa miecza do przedzielenia wyspa w pół, tworząc dużą szczelinę. Hannah dla bezpieczeństwa ciała Ciela zabiera go na powierzchnię. Chwilowe odwrócenie uwagi Claude pozwala Sebastianowi zanurzyć Demon's Duel w jego ciało. Obrażenia od tego miecza są nieuleczalne. Sebastian przychodzi do Ciela i oczywiste jest, że to jego zwycięstwo. Hannah chwali go i stwierdza, że z tym, jej umowa została zakończona, a ona spożyła duszę Aloisa. Wracając na wyspię, mówi, że teraz ona, Claude, Alois i Luka mogą być wreszcie razem, po czym Sebastian zabija ją mieczem. Okazuje się, że warunek, który Alois postawił, to przywrócenie Ciela do życia. Zrobiła to, powodując, że Ciel odradza się jako demon. W rezultacie, Sebastian nie może spożywać jego duszy, ale nadal jest związany ich umowy, z powodzeniem zapewniając nikt nigdy nie dostać jeść duszy Ciela. Po powrocie do rezydencji Sebastian jak zawsze budzi pana i ubiera go oraz podaje herbatę. Lecz tym razem chłopiec jest ubierany cały na czarno i lokaj serwuje mu niewidzialną herbatę, czyli New Moon drop, ponieważ demony nie mogą jeść niczego, co ludzkie. W salonie czeka na Ciela Elizabeth. Tańczą ostatni taniec i Lizzy jest zaniepokojona, bo Ciel nigdy się nie ubierał tak jak dziś,a oprócz tego przez moment zobaczyła jego czerwone oko, które po chwili wróciło do normalnego koloru. Później Sebastian odwiedza wszystkich przyjaciół Ciela zostawiając im "prezent". Jest to cukierek firmy Funtom oraz memoriał Ciela. Co prawda, on nie zmarł, lecz przestał żyć jako człowiek. Ostatnia scena to, kiedy Sebastian prowadzi Ciela przez pole czarnych i białych róż w kierunku urwiska. Ciel uważa, że wielka klątwa została zdjęta z niego, został uwolniony od swego ludzkiego życia, a Sebastian odpowiada, że w zamian on jest "przeklęty" i będzie służyć mu zawsze oraz jedzenie kolegi demona duszy jest niemożliwe. Sebastian pyta, gdzie Ciel chce iść, ale on stwierdza, że to nie ma znaczenia. Gdziekolwiek idą, i ludzie, i demony są traktowane tak samo (czyli Piekło).

POSTACIE:


 

Ciel Phantomhive (jap. シエル・ファントムハイヴ Shieru Fantomuhaivu) Seiyū: Maaya Sakamoto. Dwunastoletni lord angielski. W wieku dziesięciu lat zawarł faustowski pakt z demonem po tym, jak jego rodzice zginęli w pożarze. Chcąc zemścić się na zabójcach jego rodziny zgadza się na zawarcie kontraktu, na mocy którego ma oddać mu swoją duszę w zamian za pomoc i ochronę. Pracuje w służbie u królowej Wiktorii, przez co nazywany jest "psem królowej" lub też "kundlem królowej", a jego głównym zadaniem jest rozwiązywanie zagadek rytualnych morderstw oraz wszelkich nadnaturalnych lub też niewyjaśnionych spraw, z którymi Scotland Yard nie może sobie poradzić. Ciel jest bardzo poważnym i zamkniętym w sobie chłopcem. Nigdy się nie uśmiecha, jest bardzo inteligentny i cyniczny jak na swój wiek. Z początku jest bardzo pogardliwie nastawiony do wszystkich i nawet samego Sebastiana traktuje jakby za wszelką cenę chciał, by wykonywał jego rozkazy, choć jego lokaj-demon jest zawsze u jego boku.


Sebastian Michaelis (jap. セバスチャン・ミカエリス Sebasuchan Mikaerisu) Seiyū: Daisuke Ono. Często mówi o sobie "Aku made, shitsuji desu kara" co znaczy "Jestem tylko lokajem". Jest to jednocześnie gra słów, gdyż kiedy "ma" z drugiego słowa połączy się z pierwszym otrzymujemy "Akuma de shitsuji desu", co oznacza "Jestem demonem i lokajem". Służy Cielowi Phantomhive'owi w zamian za duszę chłopca. Wysoki, przystojny mężczyzna, zawsze doskonale ubrany w szykowną czerń i o nienagannych manierach, posiada wiele przydatnych umiejętności, zarówno w prowadzeniu posiadłości jak i w rozwiązywaniu zagadek kryminalnych. Jeśli chodzi o mangę, to na początku, wydaje się, że Sebastian jest z młodym paniczem tylko dla własnego celu – duszy Ciela, lecz potem, gdy Ciel ma oddać mu swoją duszę, okazuje się, że Sebastian darzy go pewną sympatią – chce zostać z paniczem i mu służyć, gdyż znudziło mu się prowadzenie żywotu demona. Natomiast w anime zakończenie zostało zmienione i w ostatniej scenie Sebastian chce zabrać duszę Ciela (w drugiej serii dowiadujemy się, że jednak jej nie zjadł). Jest dla Ciela: ochroniarzem, kucharzem, lokajem, nauczycielem. Sebastian większość rozkazów przyjmuje słowami "Tak, mój Panie". Jego imię prawdopodobnie zaczerpnięte jest od Sebastiana Michaelisa – francuskiego przeora zakonu Dominikanów, który wprowadził klasyfikację demonów.
 
 

Madame Red (jap. マダム・レッド Madamu Reddo) Seiyū: Romi Paku. Ciotka Ciela Phantomhive'a, siostra jego matki. Była zakochana w Vincencie Phantomhive'ie, ojcu Ciela. Jest wdową po nieżyjącym Baronie Barnett'cie. Zginął on w wypadku, w którym ona straciła dziecko i macicę. Jej prawdziwe imię i nazwisko to Angelina Durless. Rudowłosa arystokratka zawsze ubrana na czerwono. Bardzo kocha swojego siostrzeńca. Jest panią Grella. Z zawodu jest lekarzem, prowadzi własną klinikę w Londynie. Okazuje się być Kubą Rozpruwaczem, mordującym kobiety i wycinającym im narządy. Nienawidziła koloru rudego (swoich włosów) do czasu, aż nie pochwalił ich ojciec Ciela. Wtedy pokochała ten kolor, jej marzenia psuje ślub ukochanego z własną siostrą. W rozpaczy poślubia pierwszego lepszego mężczyznę, który ginie podczas wypadku powozu wraz z ich nienarodzonym dzieckiem. Kobiet tracie wtedy macicę, co skazuje ją na brak potomstwa. Dlatego nienawidzi zabijanych kobiet, które usunęły ciąże. W ostatniej walce chce zabić Ciela, ale waha się. Ciel zabrania zabijać ją Sebastianow, ale chwilę pojednania psuje Grell, który zabija swoją panią, z powodu jej wahania. Zostaje przez to ukarany przez swojego przełożonego i odebrana zostaje mu niesankcjonowana piła mechaniczna (dostaje za karę 2 pary nożyczek dla dzieci). Podczas pogrzebu Ciel okrywa jej ciało czerwoną suknią, co budzi zgorszenie ludzi.

Grell Sutcliffe (jap. グレル・サトクリフ Gureru Satokurifu) Seiyū: Jun Fukuyama. Majordomus Madame Red (do chwili jej śmierci), a także jeden z bogów śmierci – Shinigami (Żniwiarz) – który podobnie jak Madam Red uwielbia kolor czerwony. Jako Shinigami posługuje się niesankcjonowaną piłą mechaniczną, która jest przerobioną kosą. Nosi przy sobie księgę, w której posiada informacje o wszystkich ludziach, którym mają umrzeć w najbliższym czasie. Pała miłością do Sebastiana, wcześniej uczuciem obdarzył Madame Red, jednak nie była to miłość kochanków. Kochał jedynie kolor czerwony, w który Madame się ubierała. Wydaje się także zainteresowany Plutem i Williamem. W oficjalnym databooku był potwierdzony jako MTF transseksualista.

Elizabeth Middleford (jap. エリザベス・ミッドフォード Erizabesu Middofoodo) Seiyū: Yukari Tamura. Zwana Lizzy, młoda arystokratka, narzeczona i jednocześnie kuzynka i towarzyszka zabaw lat dziecięcych Ciela. Uwielbia wszystko co jest słodkie, urocze, w jasnych, pastelowych barwach. Kocha Ciela i bardzo pragnie jego szczęścia. Zrobiłaby wiele, by zobaczyć jego uśmiech. Jej matką jest żyjąca jeszcze Frances Middleford, która pojawia się jednak tylko w mandze. Jej służącą jest Paula, która pójdzie wszędzie za swoją panienką i zawsze stara się ją rozweselić. W mandze okazała się niesamowicie utalentowaną szermierką, która ukrywała ten fakt przed Cielem z obawy przed jego reakcją.

Bard (jap. バルドロイ Barudoroi) Seiyū: Hiroki Touchi. Niezbyt utalentowany kucharz w domu Phantomhive, chodzący wiecznie z papierosem w ustach. Niezmierną przyjemność można sprawia mu nazywanie go po prostu "kucharzem". Do gotowania obiadów często używa dynamitów, czy innych materiałów wybuchowych. W przeszłości służył w Amerykańskiej armii.

Finian (jap. フィニアン Finian) Seiyū: Yūki Kaji. Inaczej Finny – młody ciamajdowaty chłopak pracujący jako ogrodnik w domu Phantomhive. Posiada nadnaturalną siłę, której nie potrafi kontrolować. Zyskał ją po wielu eksperymentach, które na nim przeprowadzono. W anime zakochany jest w Angeli.
 

Maylene (jap. メイリン Meirin) Seiyū: Emiri Katō. Młoda, mało rozgarnięta pokojówka, która nie chce ściągnąć swoich ogromnych, często pękniętych okularów, gdyż jak mówi, to jedyny prezent dla niej od Ciela. Nieustannie zdarza jej się niszczyć różne rzeczy. Podkochuje się w Sebastianie. Niegdyś była płatną zabójczynią.

Tanaka (jap. タナカ Tanaka) Seiyū: Shunji Fujimura. Kolejny lokaj w domu Phantomhive, jednak o niższym stanowisku niż Sebastian. Z reguły się nie odzywa i w przeciwieństwie do pozostałej trójki wykonuje swoje obowiązki dobrze. Zwykle widzimy go pijącego zieloną herbatę. Przeważnie występuje w wersji mini tzw. chibi. Potrafi się także "zmienić" w dużą formę, ale na krótko. Potem braknie mu sił. Służył w domu Phantomhive jeszcze kiedy Vincent był mały.

Undertaker (jap. アンダーテイカー Andaateikaa) Seiyū: Junichi Suwabe. Właściciel zakładu pogrzebowego. Świetnie zna się na medycynie. Posiada wiedzę, która jest przydatna dla Ciela w sprawach, które rozwiązuje. Jest także legendarnym shinigami. Nie udziela jednak informacji za nic, wpierw ktoś musi go rozśmieszyć.
 

William T. Spears (jap. ウィリアム・T・スピアーズ Wiriamu T Supiaazu) Seiyū: Noriaki Sugiyama. Członek i zarazem szef zarządu bogów śmierci. Posługuje się urządzeniem podobnym do sekatora. Jest przełożonym m.in. Grella.
 
Ronald Knox (jap. ロナルド ノックス Ronarudo Nokkusu) Seiyū: Kenn. Shinigami przysłany jako partner dla Williama. Czasem pracuje też z Grellem. Jego Kosa Śmierci to czerwono-złota kosiarka.
 

Lau (jap. Rau) Seiyū: Kōji Yusa. Chiński przyjaciel rodziny Phantomhive, kupiec, który jednocześnie zajmuje się nielegalnym przemytem opium. Lubi urządzać niezapowiedziane wizyty, czym nieraz doprowadza Ciela do szału. Jest wiecznie uśmiechnięty, przeważnie ma zamknięte oczy. Na balu udawał ukochanego Madam Red. Jego towarzyszką, kochanką i "siostrą" jest Ran Mao. Takich dziewczyn jak Ran Mao ma jeszcze pięć, jednak ją darzy wyjątkowym uczuciem.
 

Ran Mao (jap. 藍猫 Ran Mao) Seiyū: Sayuri Yahagi. Osobista asystentka, kochanka i jednocześnie "siostra" Lau. Często mu towarzyszy lub po prostu siedzi mu na kolanach. Również jest Chinką. Nigdy się nie uśmiecha i prawie nigdy nie odzywa. Jej jedynymi słowami w anime było "Kłamca" skierowane do Lau i "Pokonam cię jednym ciosem" w stronę Sebastiana. Przez to, że nigdy nie zmienia wyrazu twarzy wygląda jak Chińska, porcelanowa lalka.
 

Wicehrabia Druitt, Lord Aleister Chamber (jap. アレイスト・チェンバー Areisuto Chenbaa) Seiyū: Tatsuhisa Suzuki. Ważna angielska osobistość. Interesuje się małymi dziewczynkami, zwrócił uwagę nawet na przebranego za dziewczynę Ciela. Wicehrabia podejrzewany jest o uprawianie czarnej magii i handel dziećmi. Jest przystojny, ma długie lśniące blond włosy, ubiera się na biało.
Postacie pojawiające się w Akcie Hinduskim:

 

Książę Soma Asman Kadar (jap. ソーマ・アスマン・カダール Sooma Asuman Kadaaru) Seiyū: Shinnosuke Tachibana. Siedemnastoletni książę hinduski. Przyjechał do Anglii w poszukiwaniu swojej opiekunki Meeny. Prawie nie rozstaje się ze swoim "lokajem" Agnim, którego przed laty uratował przed śmiercią. Po tym, jak pomógł Cielowi wydostać się z tłumu rozwścieczonych Hindusów, uznał za normalne, że w ramach wdzięczności hrabia powinien zaprosić go do siebie. Swoją bezpośredniością doprowadza Ciela do rozpaczy. Bardzo wierzy w hinduską boginię Kali.


Agni (jap. アグニ Aguni) Seiyū: Hiroki Yasumoto. Pełni funkcję ochroniarza Księcia Somy. W przeszłości był przestępcą, który został uratowany przez księcia Somę od powieszenia. Od tego momentu postanowił wiernie mu służyć, widział w nim boga. Prawa dłoń Agniego ma niespotykaną moc, którą otrzymał od bogini Kali. Jest bardzo utalentowany i oddany lokalnej hinduskiej bogini.
Postacie pojawiające się w Akcie Cyrkowym (tylko w mandze):


Główni cyrkowcy z cyrku "Arka Noego"
Joker – Impresario cyrkowy, choć nie jest jego właścicielem. Zajmuje się zabawianiem widowni, jest klaunem i żonglerem. Zamiast prawej dłoni ma protezę.
Beast – Treserka tygrysów. Ma protezę lewej nogi.
Doll – (Lalka) akrobatka chodząca po linie. Bez kostiumu przypomina chłopca, co jej nie przeszkadza. Ma uszkodzone lewe oko.
Dagger – (Sztylet) młodzieniec rzucający nożami. Ma protezę prawej nogi.
Wendy i Peter – Para akrobatów wykonująca pokazy na trapezie. Dorośli uwięzieni przez chorobę w ciele dzieci.
Snake – Przygotowuje pokazy z wężami. Kiedy coś mówi, zawsze dodaje, że powiedział to któryś z jego węży. Rzeczywiście potrafi się z nimi komunikować, dostarczają mu one informacji. Jego węże mają ciekawe imiona, takie jak Goethe, Wordsworth czy Wilde.
Połykacz Ognia
Doktor – Mężczyzna współpracujący z cyrkiem, wykonuje protezy.
Ojciec – Zagadkowa postać, prawdziwy kierownik cyrku.
Smile – Ciel przebrany za cyrkowca. Black - Sebastian przebrany za cyrkowca. Suit - William przebrany za cyrkowca.

Postacie występujące tylko w anime:


Drocell Kainz (jap. ドロセル・カインズ Doroseru Kainzu) Seiyū: Anri Katsu. Pracuję w sklepie z zabawkami. Przyciągał do sklepu małe dziewczynki, które zmieniał w nieczułe kukiełki. Praktycznie bez przerwy śpiewał piosenkę "My fair lady", w której zamieszczał informacje, z czego chce zrobić kolejną lalkę. W rzeczywistości okazał się być "marionetką" Angeli.


 
Angela Blanc (jap. アンジェラ・ブラン Anjera Buran) / Ash Landers (jap. アッシュ・ランダース Asshu Randaasu) Seiyū: Akiko Yajima / Satoshi Hino. Angela to anioł pragnący uwolnić świat od plugastwa. Pierwszy raz poznajemy ją, kiedy Ciel przybywa do Houndsworth. Jest pokojówką u człowieka nazwiskiem Barrymore. Niezwykle spokojna, wciąż z zasmuconym spojrzeniem szybko zdobywa sympatię Bard'a, Meirin i Finiana. Sebastian jednak nie ma do niej zaufania, jak się zresztą później okazuje, całkiem słusznie. To ona znalazła i przygarnęła dziwacznego, zachowującego się jak pies demona w postaci człowieka i nazwała go Pluto. Jednocześnie zmieniała się w mężczyznę, będąc ochroniarzem królowej.


Pluto (Demoniczny Pies) Seiyū: Takafumi Yamaguchi. "Piekielny Pies", zwykle przybierający postać dorosłego, szarowłosego człowieka. W swej prawdziwej postaci jest ogromnym psem o wielkiej mocy. Początkowo przebywał u Angeli, potem został oddany pod opiekę młodego Phantomhive'a i nie przepadającego za nim Sebastiana. Tylko demoniczny pies potrafi otwierać zapieczętowane drzwi.
Postacie z II serii:



Earl Alois Trancy (jap. アロイス・トランシー Aroisu Toranshi) Seiyū: Nana Mizuki. Młody  14-letni chłopak, znany też jako Jim Macken, syn księcia Trancy i głowa rodu Trancych. Zawsze pojawia się z tajemniczym lokajem Claude'em, z którym, podobnie jak Ciel, zawarł kontrakt. Ma blond włosy i błękitne oczy. Wcześniej był wykorzystywany seksualnie przez swojego ojca. Jest okrutny, zwłaszcza w stosunku do swojej pokojówki, Hanny. Często przeżywa skrajne emocje, od ogromnej radości na nienawiści kończąc. Demon wypalił mu swój znak na języku.
 
Claude Faustus (jap. クロード・フォースタス Kuroodo Foosutasu) Seiyū: Takahiro Sakurai. Demon o nieznanym wieku. Posiada czarny frak i okulary w drucianych oprawkach. Przypomina Sebastiana Michaelisa, ale gdy założy swoje okulary całkowicie się różnią. Jest mniej doświadczony od lokaja Ciela, posiada pewną moc, a jego znak przedstawia coś bezpośredniego między kwiatem a pająkiem. Jest postacią złą, wykorzystująca swojego pana, Aloisego i pokojówkę Hannę. Jest zimny, nigdy się nie uśmiecha i pragnie zdobyć duszę Ciela, o którą nieustannie toczy walką z Michaelisem. Zostaje zabity przez Sebastiana Michaelisa w ostatnim odcinku drugiej serii. Jego ostatnie słowa: "Zamienić pasję w zdradę, fałsz w prawdę i bezpańskiego psa w hrabiego – to jest... lokaja."
  



 
 
Timber, Thompson, Cantebury. Trojaczki, pracują na dworze Aloisa. Są demonami. Są silni, spokojni, lecz tak naprawdę mają złą etykietę i dyskrecję. Noszą te same ubrania, mają ciemnofioletowe włosy i czerwone oczy. Timber jest kucharzem, Thompson ogrodnikiem, a Cantebury stewardem.
 

 
Luka Macken (jap. ルカマッケン° Ruka Macken) Seiyū: Marina Inoue. Młodszy brat Aloisa. Kiedy ich rodzice zginęli, mieszkali w małej wiosce w chatce. Luka jest pogodnym, życzliwym chłopcem, który pragnął szczęścia swojego brata, podnosząc go na duchu w każdej chwili, pomimo wielu nieszczęść, które przeżyli. Byli zastraszani przez mieszkańców wioski i pragnął razem ze swoim bratem, żeby oni zginęli. Ich życzenie spełnia się. Pewnej nocy, kiedy zbierali wodę z pobliskiego kanału znaleźli zwłoki. Luka zauważa też, że wioska płonie. Gdy pożar się skończył, chłopcy chodzili po domach i kradli kosztowności. Niedługo potem Alois znajduje ciało Luki. Według Claude Luka wezwał Sebastiana Michaelisa, aby on podpalił wioskę, a później zabija go i zjada duszę. Okazuje się, że ten zarzut jest nieprawdziwy, bo to Hannah Anafeloz wykorzystała go.


MUZYKA

Muzyka z anime:

1 seria:


  • Opening 1 – "Monochrome no Kiss" – SID
  • Opening 2 – "Monochrome no Kiss" – SID
(Oba openingi mają podkład muzyczny SIDa, jednakże różnią się wyglądem, a muzyka w nich jest z dwóch różnych części utworu)

  • Ending 1 – "I'm Alive" – Becca
  • Ending 2 – "Lacrimosa" – Kalafina 


2 seria:


  • Opening – "SHIVER" – The GazettE
  • Ending 1 – "Bird" – Yūya Matsushita
  • Ending 2 – "Kagayaku sora no shijima ni wa" – Kalafina 

Seria godna polecenia nie tylko dla żeńskiej części widowni, ale i męska część również znajdzie tam coś dla siebie. Fabuła bardzo detektywistyczna, paranormalne twory pojawiają się co chwilę na ekranie, klimat mroczny, okultystyczny, typowy dla XIX wiecznych powieści grozy (w końcu to wiktoriański Londyn, gdzie jest ciemno wszędzie, głucho wszędzie, mroczno i wszystko tajemniczo spowite mgłą). Plenery owszem się zmieniają, ale największy klimat tej serii według mnie oddają właśnie takie tajemnicze miejsca z własną smutną historią. Komediowych elementów również sporo co tych groźnych (m.in Służba Ciela, a przede wszystkim Tanaka ;) Grell). Wątki yaoi - owszem jest, w liczbie jeden (no i może trochę Cloude) - Grell, który non stop próbuje podrywać Sebastiana a przy tym robi to tak nieudolnie, że wychodzą z tego niezłe jaja :) jak dla mnie jedna z najciekawszych i najśmieszniejszych postaci całej serii tuż obok Tanaki. Muzyka pasująca do klimatu, oddająca go w pełni, niepokojące openingi, mroczne i energetyczne endingi, także pod tym względem bez zarzutu, co do motywów muzycznych przewijających się przez serię - również. Ku uciesze dziewczyn - dużo bishounenów ;) ale dla facetów też przewidziano parę atrakcyjnych lasek ;). Kreska ładna, przejrzysta, ani za bardzo kanciasta ani wypukła, taka w sam raz i dobrze dopasowana do XIX wiecznych czasów. Komu polecić ? Yaoistkom (to przede wszystkim), ale również fanom okultyzmu, paranormalnego klimatu i jego połączenia z opowieściami detektywistycznymi rodem z Sherlocka Holmesa, miłośnikom XIX wieku, szczególnie tego wiktoriańskiego (całe anime osadzone w tych czasach) oraz wielbicielom wszelkiej szlachty, arystokracji, dworskich manier i zwyczajów ( najlepszy motyw - podawanie jedzenia i herbaty przez Sebastiana i opisywanie przez niego co podał i z czego to jest zrobione ;)). Zachęcam do obejrzenia, aby wyrobić sobie własne zdanie na temat tego "kontrowersyjnego" anime !! mimo, iż jest to seria yaoi, więc raczej skierowana w stronę dziewczyn - ja nie doszukałem się jakiś straszno-okropnych dantejskich scen rodem z Sodomii i Gomorii, właściwie nie było ich wcale...(i dobrze, jak dla mnie ;)), dlatego nie zawiodłem się na tym seansie i mogłem spokojnie rozkoszować się nim do końca bez niepotrzebnego odwracania głowy czy skrzywiania się połączonego z zamknięciem oczu i lekkimi skrętami głowy w lewo. Także moim zdaniem warto zaryzykować, według mnie seria naprawdę dobra - chociaż specyficzna. Na koniec żegnam się z wami tymi słowy: Watashi wa akuma de shitsuji desu kara ;) i widzimy się przy następnej recenzji ! Hoooh....hooooh....hooooh.    






wtorek, 7 maja 2013

Durarara!! - niezwykłe przygody w Ikebukuro




Kolejna recenzja, tym razem pod lupę idzie anime o niezwykle oryginalnym tytule - Durarara!!. Standardowo opis fabuły i postaci, wszystko okraszone moją recenzją odautorską. Czy sadziliście, że nadprzyrodzone zjawiska  i dziwne zdarzenia (z równie oryginalnymi postaciami) w dużych ilościach, w obecnej rzeczywistości nam nie grożą ? Nie byliście w Ikebukuro ;) Zapraszam. (UWAGA - pojawiają się lekkie SPOILERY!!)

Durarara!! (jap. デュラララ!! Dyurarara!!) – light novel autorstwa Ryōgo Narita z ilustracjami Suzuhito Yasuda wydawana od 2004 roku. Od 2009 na podstawie powieści powstaje manga rysowana przez Akiyo Satorigi. W roku 2010 studio Brain's Base wydało 24-odcinkową serię anime pod tym samym tytułem. Opowieść rozgrywa się w Ikebukuro, dzielnicy Tokio, w której kolorowe gangi walczą pomiędzy sobą. Gangsterzy boją się miejskiej legendy o imieniu "Dullahan". Jest to jeździec bez głowy jeżdżący czarnym motorem bez włączonych świateł i silniku wydającym odgłosy dzikiego rumaka. Ryuugamine Mikado jest zwyczajnym wysokim chłopcem, który dopiero co przyjechał do Ikebukuro. Zafascynowany miastem, dowiaduje się, jakie niebezpieczeństwa może w nim napotkać. Początkowo wystraszony chłopak jest nieco zdegustowany, lecz nie na długo, gdyż zmienia swoje zdanie po spotkaniu legendy - Dullahana. 

Bohaterowie:


Mikado Ryūgamine (jap. 竜ヶ峰 帝人 Ryūgamine Mikado) – uczeń liceum w Ikebukuro. Przybył do Tokio, aby uczęszczać do szkoły ze swoim dawnym przyjacielem, Kidą. Mikado jest bardzo nieśmiały, skrycie kocha się w Anri. Życie i zwyczaje w nowym mieście są mu zupełnie nieznane i dziwne. Całe jego życie się zmieniło po spotkaniu Dullahana. Jest założycielem Dolarów. 
Wzrost: 165 cm
Wiek: 15
Waga: 50 kg
Grupa krwi: 0
Hobby: surfowanie po necie
Urodziny: 21 marca

Masaomi Kida (jap. 紀田 正臣 Kida Masaomi) – najlepszy przyjaciel Mikado. Jest bardzo pewny siebie i odważny. Lubi flirtować z dziewczynami. Twierdzi, że potrzebuje odpowiedniej dziewczyny dla siebie dlatego stara się ją wybrać, jednak najbardziej podoba mu się Anri Sonohara. Założyciel Żółtych Szalików, gang nazywa go Generałem.
Wzrost: 170 cm
Wiek: 15
Waga: 60 kg
Grupa krwi: A
Hobby: podrywanie dziewczyn
Urodziny: 19 czerwca

Shizuo Heiwajima (jap. 平和島 静雄 Heiwajima Shizuo) – człowiek, który zawsze nosi okulary i strój barmana. Cichy i skryty, ale łatwo go zdenerwować. Jego moc jest opisana jako "nieograniczona", zawdzięcza ją wzrostowi adrenaliny we krwi. Jego największym wrogiem jest Izaya Orihara. Pracuje jako ochroniarz w firmie windykacyjnej w Ikebukuro. Jego imię, w dosłownym tłumaczeniu, oznacza "Spokojny człowiek".
Wzrost: 185 cm
Wiek: 24 (Manga/anime); 25 (powieść)
Waga: 70 kg
Grupa krwi: 0
Nie lubi: Izaya Orihara, przemocy, hazardu
Urodziny: 28 stycznia

Izaya Orihara (jap. 折原 臨也 Orihara Izaya) – 23-letni informator. Twierdzi, że kocha wszystkich ludzi, z wyjątkiem Shizuo Heiwajimy. Uczęszczał do Akademii Raira z Shizuo, Shinrą i Kadotą. Świetnie posługuje się nożem sprężynowym (w anime ogolił głowę członkowi gangu, a ten nawet tego nie zauważył). Biegle włada językiem rosyjskim. Izaya ma dwie młodsze siostry, Mairu i Kururi, które są bliźniaczkami. Jego imię to połączenie biblijnego Izajasza i japońskiego "ten, który patrzy na tłum". Nienawidzi jedzenia z puszki i oczu zdechłych ryb.
Wzrost: 175 cm
Wiek: 23-24 (Manga/anime); 25 (powieść)
Waga: 58 kg
Grupa krwi: 0
Hobby: obserwowanie ludzi
Nie lubi: Shizuo Heiwajima, jedzenia z puszki, rybich oczu
Urodziny: 4 maja

Shinra Kishitani (jap. 岸谷 新羅 Kishitani Shinra) – młody lekarz z podziemia, współlokator i partner Celty. Bez względu na to czy pracuje, zawsze nosi kitel.
Wzrost: 178 cm
Wiek: 24
Waga: 60 kg
Grupa krwi: AB
Urodziny: 2 kwietnia

Celty Sturluson (jap. セルティ・ストゥルルソン Seruti Sutururuson) – znana też jako "Czarny Jeździec" lub "Bezgłowy Jeździec". Jest Dullahanem z Irlandii, a do Japonii przybyła w poszukiwaniu swojej skradzionej głowy. Potrafi wytwarzać substancję podobną do cienia i robić z niej trwałe rzeczy, jak np. jej ubranie. Pracuje jako dostawca. Wychodząc z domu zakłada żółty kask z uszami. Panicznie boi się nowego policjanta z drogówki i kosmitów.
Wzrost: około 165 cm
Wiek: nieznany
Waga: nieznana
Grupa krwi: nieznana

Anri Sonohara (jap. 園原 杏里 Sonohara Anri) – dziewczyna w okularach z dość sporym biustem, co czasami jest jej znakiem rozpoznawczym, wychowywana w patologicznej rodzinie. Sonohara przyjaźni się z ludźmi, dzięki którym czerpie same korzyści, z tego powodu przezywana jest pijawką. Sama twierdzi, że jest to jej tryb życia. Posiada niezwykłe ostrze- Saikę, która jak sama mówi "kocha" ludzi za nią. Anri jest miłą i spokojną dziewczyną, miłością Kidy i Mikado.
Wzrost: 152 cm
Wiek: 15
Waga: nieznana
Grupa krwi: 0
Hobby: malarstwo
Urodziny: 31 października

Simon Brezhnev (jap. サイモン・ブレジネフ Saimon Burejinefu) – wysoki, czarny Rosjanin, który przyjechał do Japonii, aby pomóc przyjacielowi w prowadzeniu sklepu z sushi. Naprawdę nazywa się "Semyon", ale wszyscy nazywają go "Simon". Pacyfista, jednak jest na tyle silny, by walczyć na równi z Shizuo.


Kyohei "Dotachin" Kadota (jap. 門田 京平 Kadota Kyōhei) – ani on, ani żaden z członków nigdy nie widział szefa Dolarów, ale domyśla się kto nim jest, ponieważ zna tylko jedną osobę, która mogłaby zorganizować taką dziwną organizację.


Seiji Yagiri (jap. 矢霧 誠二 Yagiri Seiji) – kolega z klasy Mikado. Przestał chodzić do szkoły twierdząc, że ma coś więcej do zrobienia ze swoim życiem. Ma obsesję na punkcie jego "prawdziwej miłości", głowy Celty, co ujawnia jego psychopatyczne zachowania. Próbował zabić swoją prześladowczynię - Mikę Harimę.


Namie Yagiri (jap. 矢霧 波江 Yagiri Namie) – szefowa Yagiri Pharmaceuticals, później sekretarka Izayi. Obsesyjnie zakochana w swoim bracie - Seijim.

Bardzo niepozorne anime (trochę przypomina mi moją historię przyjazdu do Wawy :P), ale kiedy człowiek zacznie oglądać - nie jest w stanie przestać ;). Fabuła na wysokim poziomie i do tego bardzo oryginalna (połączenie zjawisk paranormalnych z sytuacjami z życia codziennego plus wojny gangów w tle na czele z barwnymi postaciami). Muzyka - wielkomiejski rock w bardzo dobrym stylu (i lekka klubówka, ale też dobra), chwytliwe kawałki szybko wpadające w ucho i zapadające w pamięć na długo (a może i na zawsze, jak w moim przypadku ;) - szczególnie obydwa openingi i endingi). Polecam przede wszystkim fanom zjawisk paranormalnych i gangsterskich filmów - Durarara!! jest tego doskonałym połączeniem.